
Μένουμε Ελλάδα…
Μια ερώτηση προς κάποιους καλούς και
Μια ερώτηση προς κάποιους καλούς και
Το είδαμε γραμμένο χιλιάδες φορές
Τι ωραία γλώσσα που έχουν ανακαλύψει οι τραπεζίτες για να κρύβουν την
Μέσα σε μπόρα να βρεθώ και πληγωμένος να’μαι θ’αντέξω για δεν έμαθα να γονατίζω χάμε
Ναι,υπάρχει ο Έλληνας που αναφέρεις.Ο Έλληνας της διαπλοκής,της ρεμούλας,της αρπαχτής
Ναι,υπάρχει ο Έλληνας που αναφέρεις.Ο Έλληνας της διαπλοκής,της ρεμούλας,της αρπαχτής
Αν δεν μπορείς χωρίς την ψευδαίσθηση,κράτα την.Αρκεί στο φόντο να έχεις την πραγματικότητα.
Την Κυριακή ψηφίζουΜΕ…καλό θα ήταν πριν ρίξουΜΕ τον φάκελο στην κάλπη να αναρωτηθούΜΕ.Πως εννοούΜΕ αυτό το ρημάδι το πρώτο πληθυντικό που τόσο συχνά χρησιμοποιούμε; Πως αντιλαμβανόμαστε το ΕΜΕΙΣ; Σαν το σύνολο περίπου δέκα εκατομμυρίων ΕΓΩ που
Καρτάλη…Χτες!
Μονακό είπαμε. Όχι Βλαδιβοστόκ.
Φοιτητικά χρόνια. Μέρες Χριστουγέννων. Ο σταθμός, το λεωφορείο που θα σε πάρει από τις θάλασσες της γοητευτικής περιπλάνησης για να σε επιστρέψει στο ήσυχο λιμάνι της πόλης σου, στην ζεστασιά της αγκαλιάς των γονιών,
Στο κάλεσμα του Δημάρχου για συλλογικότητα και εθελοντισμό ανταποκρίθηκαν οι πρωταγωνιστές της φάτνης του Αγ.Νικολάου, σπεύδοντας να βοηθήσουν στο στήσιμό της πριν καλά καλά φορέσουν τα ρούχα τους η ακόμη και τα ….κεφάλια τους.
Ωραία τα λαμπάκια !.Τα είδα χθες και χάρηκα πολύ όπως χάρηκα με όλη την γιορταστική ατμόσφαιρα που ετοιμάζεται.Και ο γιος μου θα χαρεί ακόμα περισσότερο.Να κάνω όμως μια ευχή ή θα θυμώσεις ; Όχι
Λευτεριά στους ανέμους ζητάω έχω πάψει να είμαι θνητός ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω δίχως σώμα χρυσός αετός.
Η ομορφιά ποτέ δεν χάνεται…μόνο αλλάζει ρούχα… Στο Πήλιο το φθινόπωρο φοράει τα καλά της…
Ξοδεύεις τις ώρες περιμένοντας να σχολάσεις, τις μέρες περιμένοντας το Σαββατοκύριακο, τις εβδομάδες περιμένοντας τον μισθό, τους μήνες περιμένοντας το καλοκαίρι και τα χρόνια περιμένοντας την σύνταξη… Ωσπου φθάνοντας στο τέρμα συνειδητοποιείς ότι μόλις
Ο ουρανός, η θάλασσα, το φως και τα χρώματα. Παίρνουν πνοή, απογειώνονται ακόμα και με την ελάχιστη ένδειξη παρουσίας του μεγάλου πρωταγωνιστή. Κακά τα ψέμματα. Το σκηνικό, όσο όμορφο και νάναι, δεν αρκεί για